தாமரைக்கரை அழகு ததும்பும் பர்கூர் மலைப்பகுதி .பகலும் இரவும் பனி படர்ந்து அலைந்து கொண்டே இருந்தது .
மக்கள் மாசற்ற மனிதர்கள் . நொடிகளில் , நிபந்தனை இன்றி அன்பு செலுத்தினார்கள் .
தங்கி இருந்த இடத்திற்குப் பக்கத்தில் , முந்தின இரவில் வந்துபோன ஒற்றை யானையின் காலடித்தடம் காட்டினார்கள் . பெரிய மரவைத்தட்டு போல இருந்தது அதன் காலடித்தடம் . ஈர மண்ணில் தனது வருகையை சொல்லிவிட்டுப் போயிருந்தது அந்தப் பேருயிர் .
நிறையப் பேசினோம் . நிறையச் சிந்தித்தோம் . நிறையச் சிரித்தோம் .
இரண்டு நாட்களும் எந்த அலைபேசியும் பேசவில்லை .
தொடர்பு எல்லைக்கு வெளியில் கிடந்தோம் .
சொல்லி மாளாத சந்தோசம் .
எல்லோருடனும் பேசுவதற்கு என்றே கண்டு பிடிக்கப்பட்ட அலைபேசிகள் , யாரையும் யாரோடும் பேசாமல் செய்து விட்டது விந்தை தான் .
அந்த மக்கள் சமைத்த, அன்பினால் குழைந்த உணவைத்தான் இரண்டு நாட்களும் மனம் நிறையச் சாப்பிட்டோம் .
தூய்மையான மனிதர்கள் , கலப்படமில்லாத காற்று , அரவணைத்துக்கொண்டே இருக்கும் இளம் பனி ,
தாமரைக்கரை மனமெங்கும் பூத்துக் குலுங்குகிறது .
