அது ஒரு சந்தோசமான துயரம் .

 இரண்டாயிரத்துப் பதினோராம் ஆண்டுக்கான இலக்கிய விருதுகளை கடந்த ஆண்டு ஜூன் மாதம் , சென்னையில் நடைபெற்ற விழாவில் வழங்கியது தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் கலைஞர்கள் சங்கம் .

எனது இயக்கத்தில் வெளியான "எனக்கு இல்லையா கல்வி ? " என்னும் ஆவணப் படம் மாநில அளவிலான போட்டியில் முதல் பரிசு பெற்றது .

அது ஒரு சந்தோசமான துயரம் .
விருது பெற்றது சந்தோசம் .
 ஆனால் , விருது மிக இளம் வயதில் காலமான என் மிக நெருங்கிய நண்பனும் , தோழனும் ஆன பா . ராமச்சந்திரன் நினைவு விருது .

உள்ளொன்று வைத்துப் புறமொன்று பேசும் உலகில் , உள்ளத்தில் உள்ளதை உள்ளபடியே பேசிய கபடமற்ற மனிதன் .
மலர்ந்த புன்னகை ததும்பும் முகம் . கொஞ்சம் கனத்த சாரீரம் .
 வட சென்னைக் கலை இரவுகளில் பங்கு பெறப் போன தருணங்களில் , வரவேற்கும் அவனது கனிவை , அன்பை , தோழமையை இனி யாராலும் தர இயலாது . எப்போது தொலைபேசியில் பேசினாலும் காலக் கணக்கின்றி பேசிக் கொண்டே இருக்கும் அளவுக்கு செய்திகளும் , சிந்தனைகளும் கொண்டிருந்தான் .

என்ன இருந்தாலும் , நீ இவ்வளவுவிரைவாக விடைபெற்றுக் கொண்ட இருக்கக் கூடாது ராமச்சந்திரன் .அதிலும் , உன் நினைவாகத் தரப்படும் விருதை நான் வாங்கும் துயரத்தை எனக்கு நீ தந்து இருக்கவே கூடாது என் நண்பனே ....

மரணம் பெருமைக்குரியது என்கிறான் வள்ளுவன் .
உன் விசயத்தில் அது சிறுமையாகத் தான் நடந்து கொண்டது .