மிகச் சிறந்த ஒரு நல்லுதாரணம்

இன்று  ஒரு  குரியர்  வந்தது .
திருச்சியில்  இருந்து  எஸ் . ஆர் . வீ . பள்ளியின்  முதல்வர்  அன்புச்  சகோதரர் துளசிதாசன்  அனுப்பி  இருந்தார் .
கடந்த  ஐந்தாம்  தேதி அந்தப் பள்ளியின் ஆண்டு விழாவிற்குப்  போயிருந்தேன் .

விழா குறித்து  சில தினசரிகளின் திருச்சிப் பதிப்பில் வெளியாகி  இருந்த  பத்திரிகைச் செய்திகளை எனக்கு அனுப்பி இருந்தார் .


நேர்த்தியான , எளிய ஆங்கிலத்தில்  ஒரு நன்றி பாராட்டும் கடிதமும்  எழுதி இருந்தார் . விழா குறித்த சுருக்கமான பதிவாகவும் அது  இருந்தது .

விழாவில் எடுக்கப்பட்ட , சில புகைப்படங்களும் முன்னதாக  மின்னஞ்சலில் வந்தது . ஆறாம் தேதி என்னைத் தொலைபேசியில் அழைத்து  நலமாக  ஊர் போய்ச் சேர்ந்தீர்களா என்றும் கேட்டுக் கொண்டார் .

அழைத்தோம் ; வந்தார்கள் ; பேசினார்கள் ; போனார்கள்; எல்லாம் முடிந்தது  என்பது தான் இங்கு பொதுவான நடைமுறை .

ஆனால் , பத்திரமாகப் போய்ச் சேர்ந்ததை உறுதி செய்து கொண்டு , நிகழ்ச்சி குறித்த பதிவுகளையும் அனுப்பி வைத்து , நன்றிக் கடிதமும் எழுதியது  சிறந்த நல்ல உதாரணம் .

அதே போல , ஐந்தாம் தேதி காலை ரயிலடிக்கு வரவேற்க  பேராசிரியர் மோகனை அனுப்பி  வைத்து  இருந்தார் . ,அவரோ ,  மறு நாள் ஊர் திரும்புகிற வரை , என்னைக் கைக் குழந்தை போலப் பார்த்துக் கொண்டார் .

நான் சில இயக்கங்களுக்கும் , அமைப்புகளுக்கும்  தலைமையேற்று  பொறுப்பு வகித்த காலத்தில் இப்படி விழுந்து விழுந்து உபசரிக்கிற , பார்த்துக் கொள்ளுகிற  பணியைக்  குறைவின்றி  செய்து  இருக்கிறேன்  என்கிற பெருமிதமும்  எனக்கு  எப்போதும்  உண்டு .

என்னளவில் , இது  எதையும் நான் எதிர் பார்ப்பதில்லை என்ற போதும் , எதிர் பார்க்காமல் இருக்கிற  மன நிலைக்கு வந்து  நீண்ட காலமாகி விட்டது  என்ற போதும் ... இந்த அன்பும் , உபசரிப்பும் ,நம்மை ரொம்பவே படுத்தி விடுகிறது .

இதைப் போலவே, மூச்சுத் திணற அன்பு காட்டும் ,மேலும் சில நண்பர்கள் எனக்கு உண்டு என்பது என் வாழ்வின் ஆசீர்வாதங்களில் ஒன்று .

அத்தகைய அன்பும் , பரிவும் தான் எல்லாத் தடைகளையும் , இடையூறுகளையும்  மீறி  ஊர் ஊராக  ஓட  வைக்கிறது . இரவு , பகலாகப் பயணம் செய்யும் ஆற்றலைக் கொடுக்கிறது . சோர்வின்றிப் பேச வைக்கிறது . . புதிது புதிதாக சிந்திக்க இயலுகிறது ... 

நன்றி துளசி ...  நன்றி நண்பர்களே...நன்றி தோழர்களே ...