அம்மாவுக்கு சொன்ன கடைசிக் கதை

அம்மா இறந்து முப்பது ஆண்டுகளுக்கு மேலாகி விட்டது . அம்மா இறந்த அன்று மாலையே , மதுரை தத்தநேரி மயானத்தில் தகனம் செய்வது என்று முடிவு . சென்னையில் இருந்து அக்கா வருகிற வரை வீட்டில் வைத்திருக்க முடியாது என்பதால் மயானத்தில் காத்திருப்பதென்று தீர்மானமாகி இருந்தது . மயானத்தில் காத்திருந்தோம் . இரண்டு அல்லது மூன்று மணி நேரமாகும் என்றார்கள் . அப்பா , அவரது நண்பர்கள் , உறவினர்களுடன் ஒரு ஓரத்தில் போய் உட்கார்ந்து கொண்டார் . நான் அம்மாவுக்கு பக்கத்தில் இருந்தேன் . கொஞ்ச நேரம் கழித்து , நண்பர்கள் என்னைத் தனியே அழைத்துப் போய் புகைக்க ஒரு சிகரெட் கொடுத்தார்கள் . சௌபா@ சௌந்தரபாண்டியன் , தர்மா,முரளி,தங்கமாரி,ரவி,எழிலரசன்,ராஜாராம்,குணசேகரபாண்டியன்,சுந்தரமூர்த்தி , சங்கரநாராயணன் என்று பத்துப் பதினைந்து நண்பர்கள் சுற்றி இருந்தார்கள் .. யாரோ என்னைக் கதை சொல்ல சொன்னார்கள் . யாரோ அதெல்லாம் வேண்டாம் என்றார்கள் . நான் கதை சொல்ல ஆரம்பித்தேன் . எல்லோரும் மௌனமாகக் கதை கேட்டார்கள் , அந்தோன செகாவ்வின் "ஆறாவது வார்டு " கதையைச் சொன்னேன் . கொஞ்சம் பெரிய கதை .கதை எல்லா அம்மாக்களின் வாழ்வோடும் ஒரு வகையில் தொடர்புடையது தான் .கதை சொல்லி முடித்த அரை மணி நேரத்தில் அக்கா வந்து சேர எல்லாம் முடிந்தது.

போன வாரத்தில் இந்த நினைவுகளைப் பகிர்ந்து கொண்ட போது சௌபா சொன்னான் . "அது நீங்க எங்களுக்குச் சொன்ன கதையில்ல BK....கதைகள் சொல்லி வளர்த்த அம்மாவுக்குச் சொன்ன கடைசிக் கதை " என்று . இருவரும் பிறகு பேசிக் கொள்ள முடியவில்லை . அவன் அழுதது எனக்குக் கேட்டது . நான் அழுதது அவனுக்கும் கேட்டிருக்கும் .